Με γνώμονα το
ΣΕΒΑΣΜΟ στον συνάνθρωπό μας και γενικότερα στην πρωταρχική αξία της ζωής, κάθε υπεύθυνος πολίτης, καλό είναι να διαθέτει γνώσεις πρώτων βοηθειών. Εξάλλου όλοι μας μπορεί να βρεθούμε κάποτε σε μια κατάσταση όπου θα χρειαστεί να τις δώσουμε, σε κάποιον άνθρωπο ή και στους εαυτούς μας. Η ικανότητα να αναγνωρίζουμε ένα σοβαρό ή επείγον ιατρικό περιστατικό και η γνώση του πώς θα εξασφαλίσουμε βοήθεια, μπορεί να σώσει μια ζωή από βέβαιο θάνατο. Ειδικά για τα
τροχαία ατυχήματα, που τα τελευταία χρόνια αποτελούν μάστιγα. H παρέμβαση των πρώτων βοηθειών είναι καθοριστική π.χ., στην αντιμετώπιση της καρδιοαναπνευστικής ανακοπής με την
καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Για τους περισσότερους ανθρώπους βέβαια, η παροχή πρώτων βοηθειών είναι ένα αγχωτικό γεγονός, λογικό αφού είναι κάτι που δεν συμβαίνει καθημερινά. Δώσε λίγο χρόνο από την ζωή σου για να εκπαιδευτείς στις Πρώτες Βοήθειες, έτσι θα μπορείς μέσα σε λίγα λεπτά να δώσεις ζωή σε κάποιον συνάνθρωπο σου, που σε χρειάζεται..ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!! Πρέπει να τονίσουμε, ότι τα διάφορα
σεμινάρια ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ απευθύνονται σε απλούς πολίτες και όχι σε γιατρούς. Ο πρώτος άνθρωπος που καλείται να βοηθήσει τον τραυματία, σπάνια είναι γιατρός. Τα πράγματα που του ζητούνται να κάνει, απέχουν από την τελική φροντίδα που θα πάρει το άτομο στο νοσοκομείο.
Θα ήθελα πρώτα να κάνω μία
βιωματική προσέγγιση πάνω στο τόσο μεγάλο θέμα των ατυχημάτων και ειδικά των τροχαίων. Ο καθένας στην ζωή του μπορεί να είχε διάφορα ατυχήματα, σοβαρά η μη. Προσωπικά δύο φορές στην ζωή μου είχα σοβαρά τροχαία και μάλιστα σε μικρές ηλικίες, κάτι το οποίο με σημάδεψε. Μία φορά στην ηλικία των 13 ετών, με μια νταλίκα που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα και σταμάτησε σχεδόν ακαριαία και δεν με χτύπησε ενώ ήμουν πεζή και την άλλη, σε ηλικία 18 χρονών, με πτώση με αγωνιστικό ποδήλατο σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Ειδικά το δεύτερο ατύχημα δεν θα το ξεχάσω ποτέ, σηκώθηκα απο τον δρόμο με το κεφάλι μου να είναι 20 εκατοστά, μακρυά απο τις λαμαρίνες του αυτοκινήτου. Έτρεχε με 100χλ και σταμάτησε ακαριαία, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει τριπλή καραμπόλα. Κάποιος θα έλεγε ότι ήμουν πολύ τυχερή, αφού την γλύτωσα χωρίς καμία αμυχή και δεν χρειάστηκα ούτε καν πρώτες βοήθειες. Το αυτοκίνητο έτρεχε πάνω από 100χμ και ήταν αδύνατον να σταματήσει χωρίς να διανύσει κάποια μέτρα.. και όμως σταμάτησε. Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω, ότι για μένα ήταν το Χέρι του
Παντοδύναμου και Καλού ΘΕΟΥ που με έσωσε την τελευταία στιγμή με θαυμαστό τρόπο και Του είμαι για πάντα ευγνώμων. Είναι Αυτός ο οποίος βλέπει τα πάντα από ψηλά, νυχθημερόν και εκεί που σταματάει η λογική.. τότε επεμβαίνει Εκείνος με την μεγάλη Δύναμη Του. Τα τροχαία δεν κάνουν ηλικιακές διακρίσεις, η ζωή πολλές φορές κρέμεται σε μια κλωστή, σε μια απροσεξία δικιά σου ή των άλλων..Ήμουν 18 χρονών και θα έλεγε κάποιος ότι είχα όλη τη ζωή μου μπροστά και όμως θα μπορούσε να συμβεί το χειρότερο. Από την άλλη επίσης, γνωρίζω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που μέσα από διάφορες θαυμαστές συγκυρίες, βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή, προσφέροντας πρώτες βοήθειες και
έσωσαν ανθρώπους μετά από ένα ατύχημα.Σε μία τέτοια περίπτωση θα ήθελα να αναφερθώ παρακάτω. Πριν από αρκετά χρόνια είχαμε πάει τα Χριστούγεννα για εκκλησιασμό με το σχολείο και ένα κοριτσάκι λιποθύμησε. Οι δασκάλες που ήταν κοντά του, προσπάθησαν κατευθείαν να το επαναφέρουν. Δεν υπήρχε
ψυχραιμία και επικρατούσε ένας χαμός. Αμέσως πήγα και εγώ και αντικρύζω το παιδί αναίσθητο και μελανιασμένο και τις δασκάλες να προσπαθούν μάταια να ανοίξουν με τα χέρια τους, το κλειστό του στόμα. Αξίζει εδώ να αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό και καθόλου τυχαίο. Το προηγούμενο βράδυ ο αδερφός μου που δουλεύει στα ΕΚΑΒ, μου είχε τονίσει και υπενθυμίσει ότι μετά από λιποθυμία, όταν γυρίσει η γλώσσα πίσω και δεν αναπνέει ο άνθρωπος, πρέπει να κάνουμε
διάνοιξη αεραγωγού. Είναι μια απλή αλλά σημαντική κίνηση, τραβώντας με το χέρι το πηγούνι προς τα πίσω. Στην Σχολή διδαχτήκαμε Πρώτες βοήθειες, αλλά έτσι όπως εξελισσόταν η κατάσταση, δεν θα θυμόμουν και εγώ τι να κάνω, λόγω μη ψυχραιμίας. Μετά την υπενθύμιση όμως του αδερφού μου, αυτό κόλλησε μέσα στο μυαλό μου. Με το που πήγα και είδα το παιδί μελανιασμένο, σε κρίσιμη κατάσταση, κατευθείαν έκανα αυτήν την απλή, αλλά σωτήρια κίνηση και αμέσως ανέπνευσε και επανήλθε το χρώμα του. Μία κίνηση
ΤΟΣΟ ΑΠΛΗ ΠΟΥ ΖΩΖΕΙ ΖΩΕΣ και πρέπει να την γνωρίζουμε όλοι
Δείτε μια παρουσίαση για τις Πρώτες βοήθειες που δημιουργήθηκε με το slideplayer και το υλικό που χρησιμοποίησα είναι από αξιόπιστες πηγές οπως το ΕΚΑΒ, τον Ερυθρό Σταυρό κ.α. Για να το μεγεθύνετε και να είναι πιο ευανάγνωστα τα γράμματα, ενώστε τον αντίχειρα με τον δείκτη πάνω στην παρουσίαση και μετά ανοίξτε τα δάχτυλα σας. Κατόπιν ακουμπάτε πάνω με το δαχτυλό σας, για να αλλάζουν οι σελίδες.
Aφού δείτε πρώτα την παραπάνω παρουσίαση, μετά προσπαθήστε να λύσετε και ένα κουίζ Πρώτων βοηθειών από τον λογαριασμό, στο WORDWALL. Για να το μεγεθύνετε, πατήστε το τετραγωνάκι, κάτω δεξιά.
Τέλος δείτε άλλο ένα κουίζ Πρώτων Βοηθειών, με απαντήσεις σωστό και λάθος, από τον λογαριασμό του BAAMBOOZLΕ (το υλικό έχει παρθεί από την Ελληνική Παιδιατρική εταιρεία). Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και πρέπει να χαιρόμαστε την θάλασσα, ειδικά τα παιδιά και να κολυμπάμε πάντα με ασφάλεια. Για να το δείτε πατήστε πάνω στον κόκκινο σύνδεσμο
ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ - ΠΝΙΓΜΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ
